Inni

Jadę sobie dzisiaj do domu po pracy i tradycyjnie słucham 3 . W porze powrotu jest zazwyczaj audycja publicystyczna z tele-udziałem słuchaczy. Zwykle jakis temat wiodący, a prócz tego telefony w innych sprawach. Dzisiaj tematem była profilaktyczna mastektomia wykonana przez Angelinę Joli, a tematem dodatkowym rządowa propozycja pomocy "mieszkanie dla młodych". Większosć wypowiedzi dotyczyła mastektomi, wiele było bardzo osobistych, kobiet które przeszły taką operację, sporo wypowiedzi lekarzy o wskazaniach, przeciwwskazaniach, zagrożeniach. I nagle dzwoni jakis facet i agresywnie ruga redaktora prowadzącego, że radio zamiast mówić o kolejnej eskalacji walk w Syrii, zmianie władzy i napięciu w Pakistanie i jeszcze czyms podobnym zajmuje się taką pierdołą jak operacja aktorki. Nie ukrywam, że Kuba Strzyczkowski kolejny raz wzbudził we mnie szacunek jako dziennikarz bo po kilku sekundach milczenia stwierdził, że chyba mówienie o chorobie która może dotknąć kilka milionów kobiet jest dosć istotnym tematem, a tamte tematy również były omawiane dzisiaj w innych audycjach. Potem w sprawie tematu pobocznego, znów w większosci omawianego czy recenzowanego dosć rzeczowo z punktu widzenia dostępnosci czy przydatnosci proponowanego programu pomocy młodym, dzwoni jakis gostek i mówi, że on nie zgadza się, by z NASZYCH pieniędzy komus pomagać. On sobie zbudował dom z pomocą ojca i kuzyna i nie widzi powodu by innym miało pomagać państwo. Przypomniałem sobie wówczas ostatnio czytany artykuł o badaniach naukowych przeprowadzonych w Europie sprawdzających, nazwijmy to preferencje społeczne, w różnych krajach. Wyszło z nich, że jestesmy tak odmienni, że w kilku dziedzinach stworzono oddzielną kategorię dla Polski. np. w zakresie aktywnosci społecznej, przynależnosci do organizacji, jest grupa aktywnych, srednio aktywnych, mało aktywnych i my. Podobnie jest z zainteresowaniem tym co się dzieje dalej niż za czubkiem nosa czyli np. czytanie gazet, oglądanie programów informacyjnych po prostu ciekawosć swiata. Generalnie jestesmy bardzo pasywnym społeczeństwem. Ciekawsze są jeszcze inne wyniki jestesmy w grupie najbardziej zadowolonych z obecnej formy demokracji w przeciwieństwie do innych społeczeństw które w związku z obecnym kryzysem zarówno gospodarczym jak i zaufania do istniejących instytucji szukają nowych rozwiązań. Łączy się to chyba z tym, że znów jako oddzielna podgrupa mamy największe zaufanie do dziennikarzy, księży i ...tu się usmiejecie, polityków, najmniejsze natomiast do lekarzy, naukowców, nauczycieli i policji. No i w grupie osób którym nie ufamy są oczywiscie przedsiębiorcy ale tutaj dzielimy zaszczyt czołowego miejsca z Francuzami i Hiszpanami...Hiszpanom się nieco nie dziwię. Na schizofrenię jednak mi zakrawa, że mamy jednoczesnie największe zaufanie do kapitalizmu (jak zrobić kapitalizm bez kapitalistów ?) , jestesmy przeciwni wtrącaniu się państwa do gospodarki i jednoczesnie państwo ma zapewnić opiekę obywatelom. Czyli chcemy kapitalizmu z ludzką, socjalistyczną twarzą wprowadzanego przez zaufanych polityków namaszczonych przez biskupa wbrew bzdurnym teoriom naukowców mówiących , że po pierwsze to nie jest możliwe, a po drugie wiemy bo już to było. Ciekaw jestem co nam z tego wyniknie za czas jakis ...niestety prawdopodobnie jeszcze trochę pożyję, a nie wybieram się na emigrację... Coraz bardziej mnie kusi założenie partii, nic nie zrobię ale będę wzbudzał zaufanie.